i'm starting the new phase. see you soon there :)
____________________________________________
W E L C O M E C O L L E G E L I F E
photooo BOOTH :)
N O W B E A T T H A T!!
IV M A L A C H I T E - '08-'09
this pictures have been captured Last march 3, 2009
at chescka's crib after the shoot of the VTR.
hindi ako prepered nyan kaya naka pambahay lang ako. Pero this picture remind me of those people i trust and love. ayeeeeee SUPER LOVE THEM :)
______________________________________
i supposed to write something
but i come up with this. :))
thank you ryan for this :)
CHILDHOOD-not-so-sure-if-were-FRIENDS
"Somewhere we went wrong We were once so strong Our love is like a song You can't forget it At all And at last All the pictures have been burned And all the past Is just a lesson that we've learned I won't forget it Please don't forget About us But somewhere we went wrong Our love is like a song But you won't sing along You've forgotten About us."
-Don't Forget
Demi Lovato
______________________________________
kahapon ko pa gusto magblog ng long narrative story at hanggang ngayon ata hindi ko pa din kaya. me something effect ata yung sobrang hot na weather sa utak ko. me kung ano na parang pinipigilan yung utak ko magisip. so ngayon itutuloy ko nah :)))
me mga taong walang communication. hindi dahil pipe, binge o bulag sila, kundi dahil siguro walang cellphone, telephone, internet o walang pamasahe sila pero satingin niyo pede na bang maging dahilan yung mga yun? SA TINGIN KO OO!!
isang beses sa isang taon ko lang siya nakikita minsan tyambahan pa. kilala ko na sya since birth exageration. Pero buong childhood experience ko hindi ko siya kinakausap kasi hindi ko pa siya feel nun kasi feel ko hindi ko pa siya ka-LeveL. tas tawag ko nga sakanya nun BAHO at nakalakihan ko na yun hanngang ngayon. tanda ko nga lagi nya akong inaasar nun ee.
"Sa pula Sa puti Tanggal ang mani."
at kahil kelan hindi ko pa din nagets kung bakit yun yung asar nya sakin nun. pero ngayong dalaga't binata na kami ngayon lang ako nanghinayang sa mga panahong dapat kinausap ko na siya para kahit papaano pag ngumiti ako me level up kahit konti lang. ee ngayon parang pati tingin bawal dahil me war of worlds yung childhood namin.
bawat bakasyon ko nilalaan ng mga mata ko ang mga panahon sa paghahanap ko sa kanya. kaso mailap talaga tong si childhood-not-so-sure-if-were-friend. Lagi ko syang nakikita mga 5 meters away sa sobrang layo niya kaing laki na lang ng hinlalaki ko sa kamay yung buong katawan niya.
5 FACTS WHY I LIKE HIM like? bakit?
- magaling magbasketball - me paliga dun sa kanila every year at ako ang number 1 fan nya :)
- hawig niya si ZAC EFRON o hindi din :)
- ang cool niya - dahil lam ko sigurong naninigarilyo at umiinom siya :)
- BAD BOYYYYY yeah!
- dream guy??????
pero sa tingin ko hindi siya yung ginusto nung mga kamag-anak ko dun o hindi ulit. pero sabi nila kung gusto ko yun wag ko na daw ituloy. BAKIT?? dahil tinfin nila bakla? o dahil wala ako mapapala dun? pero as in wala pa naman sa isip ko na siya na nga yung forever ee. pero me problema pa ako sa ngayon. PAPAANO KAYA KAMI MAGKAKAUSAP?? wala naman daw yung cellphone. bibili ko ba? hahahahaha. bahala na si batman. tititigan ko muna siya ngayon :)
_________________________________________
asar yung FS blog. hindi ako makagawa.
2 days ko ng prob yung username na yun T_T
DONT FORGET :)
"wala na daw siya feeling dun"
OHHHH SHITTTT! ano buh dapat ko maramdaman ngayon? matuwa dahil wala na xa feeling dun. pero pede din hindi. ang tanga ko naman siguro kung hindi. kasi papaano na ngayon.
_____________________________________________
isang araw me kinausap ako tungkol dun sa mga generic name ng gamot.
AKO:me naisip ako.
SIYA:ano yun?
AKO:diba ang biogesic parasetamol at ang diatabs ee luperamide. ano kaya sa condom?
SIYA:ano nga kaya?
AKO: siguro PARAHINDIMAKABUNTIS. :)
SIYA:hahahaha. ang corny mo wha
AKO:seryoso ako nun :))
seryoso nga buh ako nun? siguro gusto ko lang siya pasayahin kasi MAY MGA BAGAY NA AYAW DAW NIYA PAG-USAPAN so kaya siguro ako nagtanong ng ganun. pero sana sumaya naman siya kahit papaano :)
LUCKY.
sa buhay ng tao may mga taong dumadaan para lang magbigay kulay pero may mga taong nagbibgay buhay at habang buhay na silang mananatili dito. :)
ng dumating ka sa buhay ko hindi lang yung ako nabago pati takbo ng buhay ko. hindi mo man sinabi na magbago ako pero nagbago na ito ng kusa. nung una hindi tayo nag-uusap parang hindi tayo magkakiLaLa. dumaan ang ilang nakapagkwentuhan na din tayo. napansin ko na lahat ng bespren mo ee mga babae. wala pa kong pakialam nun. hahahaha. kasi hindi naman tayo close. dumatung yung araw na lagi na tayo nag-uusap pansin ko rin na mas nagtititwala na ko sayo kesa sa iba. ang saya nung araw na tinawag mo akong BESPREN. mas masaya pa yung sandaling yun kesa nung una akong magkaroon ng kaibigan. araw araw mo nga binabasa diary ko kasi sayo ko lang pinapabasa yun tas bigla kang magsasalita na parang tatay ko. pinapayuhan mo ko pero tawa lang sukli ko nun.
isa kang KUYA, TATAY, at KAIBIGAN pero hindi lang basta kaibigan pagka't ikaw ay THE BEST :) hindi mo ko iniwan sa mga panahong kailanagan ko ng kaibigan. hindi ako nagkamali na isa ka sa taong pinagbuksan ko ng kwento ng buhay ko :))
"Lam mo masaya ako kasi ikaw ng bestfriend ko."
"Wag kang gagaya sa kanila wah. mga plastic sila."
" Dito lang ako pagkailangan mo ko. "
"Kampi tayo kahit ano mangyari. Ipaglaban natin ang atin."
"Dapat mas may taym ka pa din sa akin."
"wag kang magpuyat. may pasok pa tayo bukas. nayt bespren."
at isa lang masasabi ko. MAS MASWERTE AKO SA LAHAT NG NAGKAROON NG BESTFRIEND DAHIL IKAW ANG NAGING BESPREN KO. aLL-in-one ka na para sa akin. bilang ganti sa mga ginawa mo para sa akin tutupadin ko naman ang pangako ko sayo na ikaw lang ang nagiisang bespren ko at hindii kita iapgpapalit kahit na kaninong bago :))
maraming salamat sa lahat. maraming salamat dahil ako pa napili mong maging bespren mo kesa sa iba. salamat kasi nasasabi ko sayo lahat. maraming salamat kasi andyan ka palagi. salamat kasi pinasasaya mo ko lagi. salamat kasi pinaramdam mo sa akin na hindi ako nag-iisa. salamat sa lahat ng bagay na naitulong mo. salamat dahil parang superhero ka na pag nangangailangan ako ng tulong. wag ka mag-aLaLa dadating yung araw na masusuklian ko yung mga bagay na nagawa mo para sa akin. pero ngayong wala pa. tutuLungan muna kita sa mga simpleng pabor mo. hahahaha. sa pag-ayos ng Love Life mo. kahit wala ako nun. MAHAL NA MAHAL KITA BESPREN :) andito ako para sayo dahil ako, ako mismo ang magiging batman mo :)
MARAMING SALAMAT
C H R I S T H O P H E R R U B I O M A N A L A N G.
BESTFRIEND TAYO FOREVER. :)
BLACK PARADE
umaga non. mag-isa ako sa gingawang bahay dun. lumapit ka tas inaya mo ko maglaro. pumayag ako. tuwang tuwa ako nun kasi may makakasama na ako. isa lang gusto ko nun yung magkaroon ng kalaro. tinignan mo ko ng matagal. tinanong kung sigurado ba talaga ako na gusto ko maglaro.tumango ako tapos tumawa ka. tinanung kita bakit ka natatawa. sabi mo hindi naman ako nakikipaglaro sa mga taong gaya mo. tumawa din ako. inakbayan mo ko. inakbayan kita. natuwa ako kasi pinili mo pa rin makipaglaro sa akin. hindi ako nahiya nung inakbayan kita. natuwa pa ako lalo. bata pa rin nun pero parang ang dami na ng nangyari nung hapon na yun. napagod tayo magtaguan kaya inaya mo ko at sabi mo
"tara. dun tayo sa kubo."
ang saya ko nun. ang daming paru-paru sa paligid nating dalawa. hinuhuli mo yung paruparong me color yeLLow dahil alam mong kanina ko pa yun tinitignan. nasugatan ka na pero hindi ka pa din huminto at pilit hinuli yung paru-paru at sa wakas na huli mo na din, binigay mo sa akin at sa sobrang saya ko naakap kita, pahigpit ng pahigpit. bata nga tayo nun pero parang ang tanda na natin. ayaw na sana kitang bitiwan kaso naalala ko na mag-gagabi na. kelanagn ko ng umuwi kundi papagalitan ako ng lola ko
"ohh. bago mo yan pakawalan magwish ka. dadalin niya yung wish mo ke papa Jesus."
"talaga? sige."
tumahimik kami sandali.
"ano winish mo?"
"sana bukas kaw ulit kalaro kita saka bukas pagkatapos ng bukas. tas bukas pagkatapos ng kahapon ng bukas. basta marami."
"habang buhay tayo maglalaro. pangako."
nagngitian tayo. hinawakan mo kamay ko at sabi mong hahatid mo ako pero hindi pa tayo nakakalayo nakasalubong mo ang kuya mo at sabing hinahanap ka na ng mama mo. nalungkot ako dahil hindi mo na ko mahahatid at ganuon ka din. pero ala tayo magawa. bata pa tayo. walang ginawa kundi sumunod sa utos ng mga nakakatanda. tumango na lang ako. tas naglakad papalayo sa kinatatayuan niyo. nakalayo na ko ng konti ng tumakbo ka at sumigaw
"Nini, bukas ulit ha."
wala akong nasabi kundi ngumiti at maglakad ulit papauwi.
kinabukasan. maaga ako nagising. Linggo nun. nagsimba kami. hapon na nung makauwi kami dahil dumating yung papa ko at dinala ako sa maLL. inaya ko agad si papa umuwi. hapon na nung makauwi kami. sa tapat ng bahay niyo agad ako dumiretso.nakita kita na nakaupo na malapit sa pintuan. binato kita ng maliit na bato. at nakita mo ko.
"bakit ngayon ka lang? ang tagal mo. sabi ng kaibigan mo wala ka daw sa inyo."
"nagpunta kami sa es-em ni papa. daming laruan dun. binili niya ako ng mga toys. 10 ata yun."
"talaga? saya naman nun."
"teka eto pala. inuwian kita ng caramel bar. masarap yan. tikman mo."
"salamat ha."
"kaw pa. tara laro na tayo."
sa pagkakataong yun, ako naman humawak sa kamay mo. tumakbo tayo ng mag kahawak ang kamay papunta sa kubo kung saan tayo lagi nagpapalipas ng oras. kinuwento ko sayo lahat nung nakita kong laruan at wala kang ginawa kundi makinig. tumahimik ka at tumingin sa malayo.
"Paglaki natin ano gusto mo maging?"
"Ako? gusto ko maging Doctor kasi yun yung gusto ng lahat ng bata."
"Ako na lang pasyente mo."
"Bakit?"
"Para makita kita habang ginagamot mo ko pag mamamatay na ko."
tumawa ako pero ikaw nanatiling nakatingin sa malayo. naalala ko na aalis na sa bahay na namin sa manila kami titira agad ko yung sinabi sayo. tinitigan mo ko. hindi ko inasahan na yun ang gagawin mo. iiyak ka na kaso pinigil mo.
"kala ko ba maglalaro pa tayo maglalaro?"
"kailangan daw e, pero sinabi ko na sakanila na ayaw ko sumama sa kanila kasi maglalaro pa tayo. kaso pinalo lang nila ako."
nanatili ka pa ding tahimik. pinipigil mo luha mo habang ako patulo na.
"hihintayin mo pa ba ko pag bumalik ako? maglalaro pa tayO diba?"
bigla mo ko inakap at sinabing
"uwian mo ko ng robocap pagbalik mo. hihintayin ka namin ng kubong to."
nanatili tayong tahimik at tanging iyak nating dalawa ang ingay. nangako ako na babalikan kita sa kubo na naging tahana ng ating pagkakaibigan. binigay mo sa akin yung bracelet na bugay sayo ng mama at papa mo.
"habang nasayo yan. maaalala mo ko."
"o eto yung reLo ko. alam kong papagalitan ako pagnalamang nawala yan. pero iyo na lang. kapalit ng bracelet mo."
nagtawanan muli tayo. nagpaalamanan sa isa't isa na balang araw magkiki tayo ulit at maglalaro. at ngayon, dalaga't binata na tayo. din na tayo pede maglaro pero araw araw ko hinhintay na dumating ang araw na me taong lumapit at magsabi ulit na "tara dun tayo sa kubo."
______________________________
aantayin kita hanggang pagtanda
aasahan ko talaga na balang araw
na magkalaro ulit tayo.
RYAN ELIGIO :)
a happyly NEVER after
famiLLiar with thw title huh?? weLL if not. its a movie. its a story of cindereLLa with fuLL of twist. and it doesnt make the titLe come true. it always do have HAPPY EVER AFTER ENDING. :)
for all filipina girls they always wanted to be a blue eyed princess, wearing dazzling ball gowns, pretty in those long blonde hair and sparkling in those glass slippers. but me?? ive just wanted to meet that prince whoever girl been dreaming of. a guy who is strong enough to stay and be there with me.
POSTING PICTURE: it never relate any thing :)
PLURK up your mind :)
hahahaha. meron mga taong mahiLig sa mga forwarded message. gaya ng sabi ko dati. HINDI AKO MAHILIG DUN! at isang gabi meron magEXsyota ang nagpapaligsahan sa pagpapasabog ng aming mga ceLLphone. weLL hindi ko man hilig ang mga messages na yun. nagbasa ko dahil wala naman ako load nun. *no load nga ee. Literal na din yun*. its about a AMUSEMENT PARK thingy that was reLated to the so called LOVE.
POINT:
sabi dun sa pagkakaindi ko. merong mga tao na wiLLing maghintay ng napakataggaL at pumila sa mahabang pilahan para lang maenjoy ang almost 5 minutes na ride. ang point daw dun; SOME PEOLE ARE WILLING TO WAIT FOREVER JUST TO GET THEIR HAPPINES.
REACTION:
ahm. *matagl na nag-isisp* siguro tamas yung point pero hindi nila ko katulad na matyagang mapaghintay. hindi ako katulad nila na pursigido sa isang bagay makuha lang nito. siguro dadating yung point na maaari kong gawin yun pero hindi pa ngayon. :)
________________________________________
sa buhay ng tao hindi maiwasan ang ikumpara ang buhay sa mga bagay walang buhay. hindi ko alam kung ano meron pero hindi buh mali naman siguro yun TAO gumagawa ng kapalaran niya. iba tayo sa mga bagay na gawang tao Lang :)
location:CR
mood:bouncy
music:popopopoker face :)
HAPPY MOTHERS TO YOUR MOM :)
i got this for nothing :)
HAPPY MOTHERS TO ALL MOTHERS. specially to my mom :)
AKO MISMO
NOW, im part of a new group of filipinos searching for a good change at AKO MISMO magpapatuloy ng nasimulan ng mga bayani ng bansang ito.
LOLing :)
magkkwento ako. at dahiL mas inuna ko ang magreply sa mga comment kesa magblog. pero weLL nainis ako ng mapadpad ako sa isang MESSAGE BOARD, BLOG at FRIENDSTER. at bigla ko ng naisip ang susuLat ko dito. nagrereklamo ako sa hindi pantay pantay na pagtrato ni MARIUS REGINALD PRIOLO *ndii ko alam kung tama spelling ko. tsk* sa mga ACADEMIANS. weLL. hindi Lang aman AGATE ang forumer and blogger. echussssa! pero Let him be out of my mind. MASAYA AKO at waLa munang sisira nito :)
location:attic
mood:angry
music:pasan
beybeh♥
pinost ko lang. hindi ko Lam kung san ko ipopost ee. miss ko na silang tatLo. NO.LOAD na din. pati si LiLi♥ :)
location:computer dekstop
mood:bored
music:insane
gaya gaya. MAGANDA :)
nauso na nga talaga ang blogging. COLLEGE na din ako gaya niLa. natawa ako kasi mangagaya ako. ipopost ko ngayun ang sched. ko kaya stalk me na mga pare :)
___________________________________________
SUBJECT UNITS DAYS
DESIGN 111 2 T
ENG AN 3 TF
FIL 1A 3 MTH
GRPHCS 3 MTH
MATH 1 3 MTH
MATH 2 3 TF
NSTP 1 3 M
PE 1 2 TF
THEOAR 111 2 TH
VSUALS 111 2 F
___________________________________________
wag na natin sabihin kung what time ang pasok at uwi baka sabayan mo na nga ako :) 26.0 units lahat at nasa block section naman ako. hindi ko pa din pala nasasabi kung saan ako mag-aaral. naku wag na lang. dun pa kayo mag-aral :) ang ayaw ko lang dito ee DALAWA MATH KO!!!!!
SEE YOU SOON. kung magkikita pa nga tayo :)
WE ARE again :)
__________________________________________________
PS:hindi ako buntis!
FLORES THE MAYO
Hindi lahat ng negatibo nakakalungkot. ---PREGNANCY TEST
___________________________________________
weLL simula ng may ko ee ganun pa din. pinangako ko sa sarili na walang makakasira kaso meron pa din. yung yung mga taong walang magawa. pero kinere ko pa din. Limang araw na ang lumipas actually ngayon yung panglima. para amsaya ikkento ko lahat nangyari simala nung may.1 mejo ginanahan na ko magtayp tayp.
MAY 01-2, 2009
HAPPY FIESTA STA MONICA, HAGONOY, BULACAN.
nagspend ako ng almost two days sa aking bayang kinalakihan *hindi naman kasi ako dun pinanganak* well april 1 pa lang andun na kami kasi sabik na kasi nanay ko na umalis kaming magkakapatid. umalis kami ng nabwisit pa namin ang nanany namin sa sobrang bagal naming kumilos. magse7 ata ako gumising kasi dun ako natutulog sa kabilang bahay. Libre kuryente dun ee. tas kuya ko talaga ang bagal. nagawa ko na ata lahat pwera maligo tulog pa din sya. ehem. ano nga buh yun.
mga 9 na kami nakaalis. sabi ng impormante ng nanay ko sumakay daw kami ng fx sa SM. pews mali sya dun. pagdating namin dun naghanap kami ng fx at kahit isa wala kaming nakita. at ang balita ee tanghali pa daw simula nung pagpasada ng mga fx. kaya no choice JEEP tayo. grabe yung antok ko nun magdamag akong tulog sa byahe kahit mahirap matulog. umuuga tas unstable yung takbo pahinto hinto. at sa wakas dumating kami ng malolos ng tirik ang araw at naglakad ng mejo malyolayo din at naghintay ng mtagal. tumagaktak pawis ko nun. dumating kami sa bahy ng LoLa ko mga mag11 na yun.
timing pagbaba ko ng tricycle ee nakita ko si 69. weLL, ganin pa din sya. hmmmm. me naisip lang ako kung mahal pa din buh nya ko. hahahaha. anong tanong yun pero yun yung naisip ko nung nakita ko siya. nasaktan kaya sya nung nakipagbreak ako, aba ewan ko. tanging paraan na lang ee tanungin ko siya kaso hindi ko alam kung papaano. mga pagkatapos ng tanghalian dumating yung pinsan.
PINSAN:manunuod ka buh mamaya?? maglalaro si e*** wha.
AKO:ano naman sa akin??
teka. alam nya kaya? ee kami lang me alam ni 69 na naging kami dun sa lugar na yun. well deadma naman ako kunwari wala akong alam. hahahahaha. sakto timing championship aman nila kaya pede ko siyang tanungin. mga 9 na nung umalis ako kasama nung mga kaibigan ko na tagadun. wala din silang alam na naging kami ni 69. pero WOOOOOOW nung nakita ko na hindi na sya 69 at hindi niya rin ginamit yung monthsary namin, 27 na siya. sign kaya yun na hindi niya na ko mahal at nakamove-on na siya. at ang malupit talaga dun ee si RYAN ang naka23. siya naman talaga gusto ko ewan ko bakit naging si 69. hahahaha. pero past is past nanaman ee. pero si ryan talaga chicheer ko. yun din aman alam ng mga kaibigan ko na gusto ko. nagulat ako nung makita ko si 69 sa harap ko. nakatayo. mas matangkad na siya kesa dati. lalo akong nanLiit. kakausapin ko sana kaso naalala ko hindi pa pala pede. naisip kong itext na lang. kaso nung miniscolan ko kaso patay. sus. wag na lang kaya?? sa deperado ko mahanap ang number nya kahit hindi ko lam pano susubukan ko pa din :) bago matapos ang may 2 umuwi na kami samin. baon yung pangarap na mahahanap ko siya ulit :)
MAY 3, 2009
LABANANG EAST AND WEST *pacman versus the hitman* at HAPPY BIRTHDAY CHINITA!
11 na ata ako nagising nito. nalaman kong dito na ulit titira tatay ko dahil dito na din siya magtatrabaho. ok naman yun sa akin pwera sa fact na bawal ng gabihin umuwi. at pwera dun nalaman kong nanalo si pacman. hindi ko alm kung dapat kong ikatuwa yun pero sa palagay ko nainis pa ko lalo. bigyan buh naman ng holiday ang comeback niya. hello. hindi naman niya pinagtanggol ang ang pilipinas sa mga mananakop. bakit ganun ang mga pilipino mas ginusto panggawing bayani yung taong nakipagsuntukan dahil sa pera at pangalan. hindi naman niya kaya bayaran lahat ng utang ng pilipinas. kung ako sakanila kesa gawin nilang holiday yun pede na siguro nilang araw yun para tumulong sa mga nasalanta ng bagyong dante.
Subscribe to:
Posts (Atom)
